 | Strona: 1 / 1 strony: [1] |
Tematy pracy kontrolnejJĘZ.. POLSKI |  |
| | Aska | 14.11.2010 20:45:14 | 

Grupa: Administrator 
Lokalizacja: Internet
Posty: 124 #602373 Od: 2010-11-14
| 1. Obraz wsi polskiej w literaturze renesansu,przykłady proszę czerpać z twórczości Jana Kochanowskiego i Mikołaja Reja. 2.Dydaktyczny charakter literatury oświecenia na podstawie twórczości Ignacego Krasickiego- mile widziane przykłady:cytaty z bajek i satyr tego autora. _________________
 Chcesz wiedzieć więcej !!! ŻAK - SIEDLCE WEJDZ !!! Klik
ZAPRASZAMY !!! | | | Profesorek | 24.11.2010 11:01:05 | 

Grupa: Administrator 
Lokalizacja: Internet & W-wa feat Sdl
Posty: 256 #607969 Od: 2010-11-14
| Temat: Dydaktyczny charakter literatury oświecenia na podstawie twórczości I.Krasickiego Źródła pracy: Notatki z zeszytu gim. , literatura oświecenia, internet.
Ludzie oświecenia uważali, że okres w którym żyją jest wiekiem rozumu, umysłu i wiedzy. „Wiek oświecony” przyczynił się do rozwoju filozofii, nauk i przemian politycznych, społecznych i przyrodniczych. Oświecenie wprowadziło przeświadczenie człowieka o sile i możliwościach poznawczych rozumu, o randze nauki i oświaty. Dlatego też możemy powiedzieć, że literatura tej epoki miała charakter dydaktyczny. Jednym z ważniejszych twórców, który tworzył właśnie z tą myślą był Ignacy Krasicki. Jego utwory są typowo wychowawcze, a jednym z gatunków, który miał na celu pouczenie czytelnika były bajki. Tym czym dla Jana Kochanowskiego były fraszki, tym dla Krasickiego były właśnie bajki. Utwory te mają na celu wyśmiewanie licznych wad ludzkich, takich jak głupota czy pycha. Człowiek w bajkach Krasickiego został ukazany jako istota błądząca i popełniająca błędy. Za pomocą dużej dawki humoru autor nauczał i wychowywał swojego czytelnika. Sprawiał, że czytając dany utwór zastanawialiśmy się nad swoim postępowaniem, które nie zawsze było dobre. Bajki Stanisława Trembeckiego również pełniły funkcję dydaktyczną i odbywało się to na podobnej zasadzie jak u Krasickiego. Satyry również możemy zaliczyć do gatunków literatury dydaktycznej. Utwory te mają z założenia krytyczny stosunek autora do tematu jaki w nich przedstawia. Właśnie ten negatywny, ośmieszający stosunek pomagał ( i pomaga ) zrozumieć człowiekowi błędy jakie popełnia, bądź postawy jakie reprezentuje. Satyry pisał Krasicki ( np. „Świat zepsuty”, „Pijaństwo” i nieco inna „Do króla”) i Adam Naruszewicz ( np. „Chudy literat”). Poemat „Monachomachia” Krasickiego również spełnia funkcję dydaktyczną. Komizm zawarty w utworze oprócz tego, że bawi to uczy zarazem. Oświeceniowa zasada brzmi, cyt.: ,,I śmiech niekiedy może być nauką, Kiedy się z przywar, nie z osób natrząsa” W poemacie Krasicki nie atakuje konkretnych osób, czyli mnichów, ale ich przywary, wady i ułomności. Z utworu można wyciągnąć wnioski, co świadczy o spełnieniu przez niego funkcji dydaktycznej. „Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki” Krasickiego to dzieło przedstawiające wzorowego oświeconego obywatela – Mikołaja. Dzieje tytułowego bohatera, który w wyniku przemiany jaką przechodzi staje się mądrym realistą, a zarazem wzorowym obywatelem, spełniają funkcję dydaktyczną. Jego pozytywna przemiana może być dla nas wzorem.  _________________

- Pobawimy się w Boba Budowniczego? - Jak to ? - Spróbujmy wszystko naprawić... | | | Profesorek | 24.11.2010 11:02:41 | 

Grupa: Administrator 
Lokalizacja: Internet & W-wa feat Sdl
Posty: 256 #607970 Od: 2010-11-14
Ilość edycji Admina: 3 | Temat:Obraz Wsi polskiej w literaturze renesansu. (Utw. J. Kochanowski i M.Rej) W tworzeniu tej pracy pomagałem sobie notatkami z gim. książkami Reja i Kochanowskiego. Nie zapomniałem o internecie. Większośc pochodzi z przeczytanej książki na wylot "Dzieje Renesansu" Krystyny Weyrow (wyd.WSIP 1977)
Renesans czyli odrodzenie to epoka, w której nastąpił zwrot w stronę człowieka. Twórcy renesansowi głosili kult życia w harmonii z naturą. Zarówno Jan Kochanowski jak i Mikołaj Rej po zasmakowaniu życia dworskiego postanowili osiąść na wsi aby tam spokojnie tworzyć rozkoszując się pięknem przyrody. W renesansie panowało powszechne przekonanie, że stan ziemiański to stan szczęśliwy zapewniający człowiekowi radość, spokój i pomyślność. Nie dziwi nas więc fakt, że powstały utwory, których tematyką była właśnie wieś. W Czarnolesie Jan Kochanowski napisał wiele pięknych utworów, które chwaliły uroki życia z dala od wielkiego świata, prostego życia na wsi. Najbardziej znanym utworem tego typu jest „ Pieśń świętojańska o Sobótce”. Kochanowski opisuje w niej noc sobótkową, święto wywodzące się z tradycji pogańskich uroczystości ku czci boga Kupały podczas, której dwanaście panien kolejno śpiewało pieśń pochwalną na cześć wsi. W poszczególnych pieśniach rozbrzmiewają nuty radości, dziewczęta śpiewają o tańcu, miłości. Jedna z nich wychwala wieś słowami: „ Wsi spokojna, wsi wesoła, Który głos twej chwale zdoła?” Sielanka to wyidealizowany obraz życia na wsi, z dala od niebezpieczeństw świata. Mieszkańcy wsi żyją spokojnie mając pod dostatkiem wszystko to, co jest niezbędne do egzystencji. Chłop pracuje na rodzinę, jego życie przebiega według ustalonego rytmu, bez pośpiechu. Uroki życia wiejskiego są więc przedstawiane w opozycji do życia w mieście. Kochanowski przedstawia idealny obraz wsi. Na pewno życia na wsi nie do końca było tak radosne jak to przedstawił to autor, ale musimy pamiętać, że taka jest konwencja sielanki. Kolejnym twórcą zajmującym się tematyką wiejską był w renesansie Mikołaj Rej, który uważał, że idealnym modelem życia jest życie ziemianina, poddane rytmowi przyrody. „Żywot człowieka poczciwego” opatrzony podtytułem „ Rok na cztery części rodzielon” to utwór, w którym Rej zawarł wskazówki dla szlachty żyjącej na wsi, opisał cały rok, radził jak dbać o gospodarstwo, co robić aby zyskać sobie szacunek ludzi, wychwalał sprawiedliwość, roztropność, miłosierdzie. Życie na wsi, w bliskim kontakcie z naturą i zgodnie z jej rytmem, zapewnia człowiekowi szczęście, poczucie bezpieczeństwa i spełnienia. Uczy pokory wobec świata i godzenia się z przemijalnością żywota ludzkiego. Mikołaj Rej chce aby inni szlachcie dostrzegli, że od nich zależy jak będą się układały ich stosunki z chłopami. Człowiek jest częścią natury i musi żyć zgodnie z nią. W utworze Reja wieś to miejsce, w którym trzeba wiedzieć jak postępować aby żyć szczęśliwie i zbierać pomyślne plony swej pracy. Stosowanie się do rad Reja i wsłuchiwanie się w rytm natury daje radość i spełnienie. W innym utworze Rej prezentuje przekrojowy obraz wszystkich stanów społecznych. „Krótka rozprawa między trzema osobami, Panem, Wójtem, a Plebanem” to próba dialogu , która przeradza się we wzajemne oskarżenia. Pan zarzuca Plebanowi lenistwo, zaniedbywanie obowiązków, brak nauki dla wiernych, ciągłe krzyki z ambony. Pleban oskarża pana o to, że dba o własne interesy. Najbardziej poszkodowany jest chłop gdyż tak naprawdę zarówno dla pana jak i Plebana wieś to źródło dochodów, a chłopi są wyzyskiwani gdyż nie mają znikąd pomocy. „Ksiądz pana wini, pan księdza, A nam prostym zewsząd nędza” Wieś jest miejscem gdzie rysuje się wyraźna granica społeczna, chłopi są najbardziej skrzywdzoną klasą, wyzyskiwaną i niewykształconą dlatego nie umiejącą walczyć o swoje racje. „Ksiądz pana wini, pan księdza, A nam prostym zewsząd nędza” Wieś jest miejscem gdzie rysuje się wyraźna granica społeczna, chłopi są najbardziej skrzywdzoną klasą, wyzyskiwaną i niewykształconą dlatego nie umiejącą walczyć o swoje racje. Wieś w renesansie była przedstawiana w dwojaki sposób albo jako idealne, sielankowe miejsce, w którym wszystko ma swój ład i życie tam niesie radość albo w sposób realistyczny gdzie chłop jest okrutnie traktowany i na każdym kroku wyzyskiwany, praca na polu jest ciężka i wyczerpująca, tak że brak mu czasu na odpoczynek .  _________________

- Pobawimy się w Boba Budowniczego? - Jak to ? - Spróbujmy wszystko naprawić... | | | iw37 | 11.04.2011 23:00:46 | 
Grupa: Użytkownik
Lokalizacja: Siedlce
Posty: 24 #682101 Od: 2011-4-1
Ilość edycji wpisu: 1 | a dokładnie tematy wyglądają tak: Sem 2 1. Porównanie dwóch władców – Edypa i Makbeta. Na podstawie danych fragmentów dramatu Szekspira i Sofoklesa określ na czym polega tragizm postaci. 2. Patriotyczna i obywatelska poezja mistrza z Czarnolasu. 3. Makbet – zaklęci w kole zbrodni. Charakterystyka bohaterów. 4. Twórcy oświecenia wobec spraw państwa i narodu. Na wybranych przykładach literatury polskiej, dokonaj analizy powyższego problemu. 5. Na podstawie rodzimych przykładów literackich epoki baroku i oświecenia opisz model patriotyzmu tych epok.
i dla semestru 1: Sem. 1 1. Obraz śmierci w kulturze średniowiecza na podstawie wybranych tekstów z epoki. 2. Tragiczna koncepcja ludzkiego losu w „Królu Edypie 3. Dokonaj porównania światopoglądu dwóch epok literackich starożytności i średniowiecza. 4. Postać św. Franciszka w literaturze i malarstwie. Omów na podstawie analizy i interpretacji wybranych dzieł. 5. Mity jako źródło inspiracji artystycznej. Omów funkcje motywów zaczerpniętych z mitologii w wybranych tekstach literatury polskiej. 1. Bohaterowie tragiczni. Omów zagadnienie odwołując się do „Antygony” i „Króla Edypa” Sofoklesa.
Proszę pamiętać, żeby do wybranej pracy dołączyć literaturę podmiotu i literaturę przedmiotu. (patrz plik tekstowy w folderze na liceumzaoczne2011@wp.pl, hasło liceum11)
_________________ Człowiek jest na tyle cywilizowany, na ile potrafi zrozumieć kota. |
 | Strona: 1 / 1 strony: [1] |
<< Pierwsza | < Poprzednia | Następna > | Ostatnia >> |
Aby pisac na forum musisz sie zalogować !!! |
|